«ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ»
«Κάτου στὰ νερὰ τοῦ Port Pegassu/ βρέχει πάντα τέτοιαν ἐποχή.» (Πούσι)
Η ΝΕΑ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ
ΤΗΣ ΧΑΡΙΣ ΠΑΠΑΔΗΜΑ
Η Χάρις Παπαδήμα στη νέα της δουλειά η εικαστικός-καλλιτέχνης «συνομιλεί» δημιουργικά με το ποιητικό και πεζογραφικό έργο του Νίκου Καββαδία (1910-1975) με ένα πολύ ενδιαφέρον τρόπο, ακολουθώντας το καλλιτεχνικό της ύφος βασισμένο στη εξπρεσιονιστική τεχνοτροπία του dripping. Μάλιστα, σε κάποια έργα η καλλιτέχνης αξιοποιεί κομμάτια ξύλου που έχει εκ βράσει η θάλασσα της Λεμεσού κατά καιρούς τα οποία ενσωμάτωσε σε κάποια από τα έργα της. Τα χρώματά της κινούνται στις αποχρώσεις του μπλε και του γκρίζου έτσι όπως η θάλασσα πολλές φορές αλλάζει κι εκείνη τα χρώματά της ανάλογα με το φως, τον καιρό ή τις διαθέσεις της: πότε τρικυμία και πότε μπουνάτσα πότε βαθύ γαλάζιο και πότε τουρκουάζ, πότε γκρίζο και πότε μαύρο.
Είναι γνωστό ότι ο Νίκος Καββαδίας αγαπούσε πολύ τη ζωγραφική και τα χρώματα. Στο έργο του διαβάζουμε για ζωγράφους και έργα ζωγραφικής στοιχείο που δείχνει την εικονικότητα της ποιητικής του γραφής. Η Χάρις Παπαδήμα ακολουθώντας την ποίηση του Νίκου Καββαδία συναντήθηκε ταυτόχρονα με ένα πολύ παλιό δάσκαλο, τον λυρικό ποιητή της αρχαιότητας, τον Σιμωνίδη τον Κείο, που σε ανύποπτους καιρούς μας δίδαξε πως η ζωγραφική είναι η ποίηση που πραγματώνεται με τη σιωπή η δεν ποίηση είναι σαν μια λαλούσα ζωγραφιά («την μεν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπώσαν, την δε ποίησιν ζωγραφίαν λαλούσαν»).
